Woensdag 14 februari is Aswoensdag. Op deze dag beginnen we de vastentijd. Dat is het seizoen waarin we nog eens nadenken over Gods onvoorwaardelijke liefde voor ons, door Jezus’ lijden, zijn dood en zijn opstanding.
Aan het begin van deze vastentijd zal de as als een kruisteken op ons voorhoofd worden geplaatst. Hopelijk is dit niet alleen een gebruikelijk ritueel voor ons, maar veeleer een aansporing en een uitnodiging om in actie te komen. En wees ook niet bang om dit kruisje van as op ons voorhoofd ook na afloop van de dienst aan anderen te tonen. Men zal ons bewonderen over onze durf en onze overtuiging om ons geloof werkelijk uit te dragen!
Moge deze as ons eraan herinneren dat we onze zondigheid en zwakke punten moeten erkennen. Dat we met Jezus in gesprek blijven door het gebed, zijn barmhartigheid zoeken en een hernieuwd leven gaan leiden.
Moge deze as ons ook laten nadenken over de opdracht uit het Evangelie, zoals het geven van aalmoezen, het brengen van persoonlijke offers als vasten en onthouding en met God in verbinding blijven door uw gebed.
U kunt bij aalmoezen -of ik zou dit aloude woord liever vervangen door goede doelen -natuurlijk denken aan de Vastenactie of de Voedselbank, of meedoen aan landelijke acties voor de vluchtelingen.
Maar ook op kleinere schaal, in uw eigen omgeving, kunt u door uw gaven van grote betekenis zijn voor de verborgen armoede of andere noden van uw medemens, uw buurvrouw, uw buurman, uw winkelier, uw mantelzorger.
U moet er soms echt wel enige moeite voor doen om die te ontdekken. De vastentijd is bij uitstek de tijd waarin we worden uitgenodigd om iets concreets te doen.
Voor degenen onder u die in een conflict verwikkeld zijn, kan deze as u eraan herinneren dat het tijd voor is u om vergeving of verzoening te vragen aan de persoon die u gekwetst heeft; om vrede met hen te zoeken en voor hen te bidden.
6
Voor degenen onder u die aan zichzelf twijfelen, wordt u liefdevol voorgehouden dat u altijd aanvaard wordt door God, en gered door zijn liefde.
Wij hoeven niet te worden gegeseld, een houten kruis te dragen, noch gekruisigd te worden en dan testerven. Vergeet niet dat Jezus dat al deed. Hij vraagt ons alleen maar om in te gaan op de uitnodiging die Hij ons op Aswoensdag aanbiedt.
Moge de as, die op deze dag aan ons werd opgelegd, een blijvende herinnering zijn aan onze opdracht in het leven.
Boven alles is het werkelijke doel van de Vastentijd, ons als Christenen voor te bereiden op de viering van de dood en de opstanding van Jezus Christus. Hoe beter we voorbereid zijn, hoe mooier ons uiteindelijke doel zal zijn. Slechts met een zuivere geest en hart kunnen we effectief het grote mysterie herbeleven. De Kerk nodigt ons allemaal uit om berouw te hebben over onze slechte daden en terug te keren naar de Heer, die vol verlangen uitkijkt naar eenieder om bij Hem te komen.
Door deze oproep van de Heer en de geest van de liturgie serieus te nemen, door het vernieuwen van onze toewijding en beloften tot gebed, vasten en het geven aan armen, vluchtelingen en goede doelen, reageren we positief op Paulus’ ontroerende aansporing om ons “te verzoenen met God”.
Laten we deze reis van de voorbereiding op Pasen goed beginnen. Nu is het de beste tijd; dit is de eerstede beste dag van onze verlossing!
Pastoor Ruben M. Torres